Het zou een schitterende dag worden.
Het begon perfect in de bus van Menton (waar ik een betaalbaar hotelletje vond - l'hotel de Belgique by the way) naar Castellar (waar ik gisteren aankwam). De chauffeur had een CD met alle topnummers van symphonic rock (vnl Queen) opgezet. Wat een energie! I want to ride my bicycle - bismilla - another one bites the dust -... Dat zouden ze bij ons ook eens moeten doen.
Het onweer bleef uit. Dus werd de route naar Sospel nog wat aangerijkt met een extraatje over de Grammont. Schitterende klim door kalkrotsen vol rose-rode bloemen. En op de top een machtig uitzicht van Middelandse Zee tot de pieken van Mercantour en Argentera massieven (nog veel sneeuw!). Bij het topkruis ook een sobere gedenkplaat voor mijn jeugdidool Patrick Berhault (topklimmer zonder ego - danser - groene jongen en in al die rollen ontzettend creatief en grensverleggend).
Even later bij de afdaling merkte ik dat een van de zolen loskwam. Nooit - nooit - NOOIT had ik hiermee rekening gehouden met schoenen van een topmerk met maar 100 km op de teller. De rest van de afdaling ging de aandacht dus niet naar het landschap maar naar allerlei manieren om dat fundamenteel probleem op te lossen.
Uiteindelijk hielpen de dame van de alleswinkel (alles wat in de Brico staat en nog meer en dat op 40 m2) en een doorgewinterde jager die alles zelf herstelt, me aan de juiste contactlijm en een hoop tips.
Ik hoop dat dit het houdt. De testrit was OK - morgen en de komende dagen de echte test!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten