Voor het eerst op deze reis schrijf ik het blogje van in de bergen.
Vandaag ging het van Sospel over Le Moulinet naar de Col Turini.
Sospel is een ingedut stadje dat het grootste deel van zijn roemrijke geschiedenis op Turijn gericht was. Het doet meer Italiaans dan Frans aan.
In plaats van de GR 52 over de kammen nam ik de GR52a door de vallei. Die vormt hier een indrukwekkend diep ingesneden kloof de Gorge de Piaon. Het zou onweren en met mijn schoenprobleem kon ik maar beter dicht bij de grote baan blijven. Toch handig zo'n objectieve redenen. Dan hoef ik niks te zeggen over het beestachtig zwaar aantal hoogtemeters van de route over de kam waar ik me niet klaar voor voel. (Ik deed er 1700).
In Moulinet bleken hier en daar nog resten te zitten van middeleeuwse forten. Toen zat je als lokale heer beter goed beveiligd een stuk in het binnenland. De kusten werden regelmatig geplunderd door de "Saracenen".
Na Moulinet kwam het onweer. Impressionant : doordat de echo iedere donderslag herhaalde was er meet dan een uur aan een stuk non stop donder. Wow! Wat een sound! Op de een of andere manier puur genieten.
Overnachting op de Col de Turini in een ongelofelijk sfeertje. Perfect uitgevoerde kaarttrucs tussen de heerlijke gerechtjes door. Alles volgestouwd met jaren 50 en 60 spullen. En 2 koppels motards die zelf ook jaren 50 spullen verzamelen en die dit adres puur toevallig oppikten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten