Doel van vandaag : de Isèrevallei kruisen. Eerst afdalen van de Refuge de Rosuel langs de noordelijk gerichte kant of ubac, dan terug helemaal omhoogklimmen langs de naar de zin gerichte kant of adret naar de Refuge de Balmes.
De ubac : duistere bossen, ... Maar ook bar slechte paden in het monsterskistation Planarc-Tignisere. En een interessant bezoek aan een oude zilvermijn. Nu zijn dit vredige ruïnes in het bos. 200 jaar geleden was dit een en al lawaai, zwaveldampen, giftig loodstof, massale ontbossing voor houtskool in de ovens,... Alles voor Saruman in Parijs "I want lots of silver to built an army worthy of Mordor" of beter gezegd voor de glorie van Frankrijk.
De adret, of de Versant du Soleil waarmee ze zichzelf verkopen: licht, open, weidse uitzichten. De geur van hooi, perfect bewegwijzerde paden, bellen van koeien en schapen, klaterend water in de irrigatiekanaaltjes,... Maar warm! Zo warm dat in Bellentre en Vallendraz de honden en katten erbij lagen alsof hun geraamte vloeibaar was geworden.
Voor het eerst kruis ik andere GR5-wandelaars. Een Frans triootje en dan een Canadees. Ze willen allemaal van het meer van Genève naar Menton in 5 a 6 weken. Succes!
Als ik ze vertel dat ik af en toe de GR5 verlaat voor een variant en dat ik extra lusjes inlas kijken ze heel vreemd en snappen ze echt niet wat ik bedoel. Zij "doen" de GR5. Punt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten