Vanuit Arvieux volg ik de GR5. Ik las direct een kleine variant in. In plaats van de jeepweg door een puinhelling kies ik voor de route tussen Arvieux en de alpage (zomerweide) van Chalets de Clapeyto.
Na een hooidieet in de winter werden de koeien stap voor stap naar de alpage gebracht : Pra Premier, le Collet, Clapeyto.
Alle koeien? Natuurlijk niet want Arvieux had twee alpages : Furfande en Clapeyto. De man van de gite vertelde dat de ene door de katholieke families gebruikt werd en de andere door de protestanten. Iedereen trok mee naar boven; tientallen huisjes; in de zomer woonde er zo'n 300 mensen in Clapeyto. Heel de 18e eeuw was elke uiting van protestantisme verboden in heel Frankrijk maar op de alpenweiden overleefde het blijkbaar. Arvieux was zowat de enige protestantse parochie die terug actief werd nadat met de Franse revolutie er terug godsdienstvrijheid kwam.
Na een hooidieet in de winter werden de koeien stap voor stap naar de alpage gebracht : Pra Premier, le Collet, Clapeyto.
Alle koeien? Natuurlijk niet want Arvieux had twee alpages : Furfande en Clapeyto. De man van de gite vertelde dat de ene door de katholieke families gebruikt werd en de andere door de protestanten. Iedereen trok mee naar boven; tientallen huisjes; in de zomer woonde er zo'n 300 mensen in Clapeyto. Heel de 18e eeuw was elke uiting van protestantisme verboden in heel Frankrijk maar op de alpenweiden overleefde het blijkbaar. Arvieux was zowat de enige protestantse parochie die terug actief werd nadat met de Franse revolutie er terug godsdienstvrijheid kwam.
De afdaling van de Col des Ayes naar Villard St Pancrace verliep onder een dreigende hemel. Telkens begon het te regenen en stopte het weer na een paar tientallen vette druppels. Het massief des Ecrins bleef in de wolken verstopt. Het uitzicht beperkte zich tot de Briançon, de hoogstgelegen stad van Europa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten