Door de bergen wandelen in mei - begin juni is een heel intense ervaring. Je komt er bijna geen mens tegen en hebt het hele landschap voor jou alleen. Elke dag alle seizoenen van winter op de passen tot zomer in de vallei. Veel meer kansen om wilde dieren te zien dan in de zomer. De hele bergwereld zien wakker worden uit de winterslaap.
Maar je krijgt dit niet voor niets. Dit waren de twee grote problemen die telkens weer opdoken:
Veel gites zijn nog niet open. Veel winkels zijn nog maar 5/7 dagen open. De skibus rijdt niet meer en de randobus rijdt nog niet. Geen zetellift. Je moet dus heel goed de etappes plannen en sommige zullen behoorlijk zwaarder zijn dan in de zomer. Ik koos voor een lichtere rugzak en lange etappes ; anderen kiezen om de rugzak te verzwaren met kampeermateriaal. In elk geval: je conditie moet beter zijn dan voor dezelfde tocht in de zomer.
Er ligt nog veel sneeuw. Dat varieert natuurlijk van jaar tot jaar. Ik volgde vooraf de condities via een paar webcams van skistations en via de sneeuwberichten op Meteo France. Dit jaar is er abnormaal veel sneeuw, maar ze is heel compact en stevig. Soms is die helemaal anders en heb je nog sneeuwraketten nodig.
In elk geval zijn paden en markeringen onzichtbaar en moet je dus perfect kunnen navigeren. Ik had alleen een piolet en getten bij. Dat betekende dus ook dat ik sommige etappes heb moeten schrappen en vervangen door een alternatief. De piolet heb ik een paar keer echt nodig gehad vnl. bij het dwarsen van steile sneeuwplekken. Om te navigeren gebruikte ik de kaart op 1/25000 ipv de te kleine kaartjes in de GR-boekjes. Het hielp ook dat ik de GR5 "averechts" liep. De meeste sneeuw ligt op hellingen naar het noorden en die moest ik dus afdalen ipv beklimmen. Ik dacht dat er ook minder sneeuw zou liggen in het zuiden, maar dat klopt niet. Dat is ook iets wat ieder jaar anders is.
In elk geval zijn paden en markeringen onzichtbaar en moet je dus perfect kunnen navigeren. Ik had alleen een piolet en getten bij. Dat betekende dus ook dat ik sommige etappes heb moeten schrappen en vervangen door een alternatief. De piolet heb ik een paar keer echt nodig gehad vnl. bij het dwarsen van steile sneeuwplekken. Om te navigeren gebruikte ik de kaart op 1/25000 ipv de te kleine kaartjes in de GR-boekjes. Het hielp ook dat ik de GR5 "averechts" liep. De meeste sneeuw ligt op hellingen naar het noorden en die moest ik dus afdalen ipv beklimmen. Ik dacht dat er ook minder sneeuw zou liggen in het zuiden, maar dat klopt niet. Dat is ook iets wat ieder jaar anders is.
Nog andere problemen:
Sommige bruggen zijn nog niet teruggelegd. Bruggen in lawinezones worden in de herfst afgebroken en rond half juni teruggelegd. Vaak is er nog een stevige sneeuwbrug - soms niet. Ik moest twee keer een rivier doorwaden.
Sommige bruggen zijn nog niet teruggelegd. Bruggen in lawinezones worden in de herfst afgebroken en rond half juni teruggelegd. Vaak is er nog een stevige sneeuwbrug - soms niet. Ik moest twee keer een rivier doorwaden.
Sommige paden liggen er na de winter nog slecht bij. Losse stenen, omgevallen bomen over het pad, hier een daar een stuk dat weggespoeld is of bedekt door een modderstroom. Niks onoverkomelijks. Maar ik was wel onder de indruk van het vele werk dat gemeentewerkers in die paar weken in juni verzetten om alle paden terug pico-bello in orde te hebben voor het begin van het zomerseizoen. Respect !
Kaarten :
Ik gebruikte kaarten op 1:25000 op de Smartphone. De Garmin-kaart op de GPS is niet goed genoeg en is belachelijk duur in vergelijking met wat op de Smartphone beschikbaar is en de OpenCycle kaart voor Garmin is niet slecht, maar toch lang niet zo goed als de IGN kaart. De kaarten op 1:50000 in de GR-boekjes zijn goed genoeg om het pad te volgen, maar niet om zelf een route te zoeken door een besneeuwd landschap ; de boekjes vermelden niet eens de aanbevolen winterroutes, die vaak (en met goede redenen !) afwijken van de GR-paden in de zomer.
Zie iPhiGéNie of andere apps van IGN.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten