zaterdag 14 juni 2014

Geen-gletsjer-meer

Van Champagny naar de Refuge de Palet. Een schitterende tocht aan de voet van een reeks noordwanden die 1000 m of meer steil de vallei domineren.
Veel dagwandelaars onderweg. De meesten stoppen halfweg bij de Chapelle de Glière. Gelijk hebben ze : een prachtige plek door dat contrast tussen de steile wanden en de open vlakte eronder. Die vlakte heeft een speciale geschiedenis.
De gletsjer van de Grand Casse kwam begin 19e eeuw tot helemaal in de vallei en vormde zo een natuurlijke stuwdam.
Dat ging een hele tijd goed, tot in 1818 de gletsjer zich wat terugtrok. Het hele meer liep in een keer leeg en de vloedgolf trok een spoor van verwoesting tot in Moutiers, 30 km verderop.
De eerste slachtoffers van global warming?
(Eigenlijk weet men niet goed wat er toen juist gebeurd is. Ter vergelijking: de eerste goede stafkaart van de streek dateert van 50 jaar later en Agassiz en Forbes, die aan de wereld uitlegden hoe gletsjers werken waren toen nog broekventjes. De periode erna is wel goed gedocumenteerd : toen bewaakte men het meer en groef men afvoerkanalen om het meer gecontroleerd te laten leeglopen).
Ik slaap nu in een hut op 2600 m. Een paar weken geleden was het al een hele prestatie om een col op die hoogte te passeren. De dooi gaat snel, maar ik ben er zelf ook een stuk in gerijpt en de mensen hier in de Savoie zijn een stuk pragmatischer in hun uitleg over sneeuw dan in de Alpes Maritimes.
Het moment van de dag: ademloos staan kijken naar twee marmotten die knorrend en piepend een minutenlange worstelwedstrijd hielden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten