Tunnelvisie

Vandaag Modane in de Maurienne. Volgende grote vallei : de Tarentaise. Zeker 10 mogelijke routes om er te raken. Na veel piekeren en vergelijken kies ik voor... de GR5!  Wat een gebrek aan fantasie.
De Refuge d'Orgère is maar een flinke halve dag stappen. Ik vul het gat op met wat interessante plekken rond Modane. Heel snel beperk ik dit tot plekken in het bos én op de noordhelling : overal elders is het onmogelijk warm ; plakkerig heet juli-weer.

Die interessante plek zijn de ingangen van de Frejus-spoortunnel. De eerste is onbruikbaar door een grondverschuiving en is nu een soort monument. De tweede is in 1945 opgeblazen en is nu een gigantische puinberg met alleen een scheve bunker ("la maison penchée") als herkenbare getuige. De derde wordt nu gebruikt. De vierde is die van de autotunnel. Ondertussen wordt de spoortunnel verhoogd en verbreed dus zijn er een nog een paar diensttunnels om het puin naar buiten te brengen. Hallucinant hoeveel puin zo'n tunnel produceert.

Op de een of andere manier heb ik mezelf toch uit de hete loommakende dikke lucht van Modane kunnen omhoogworstelen.  Op de alpages van Polset en l'Orgère is het heel aangenaam. Alle huisjes zijn hier omgebouwd tot weekendchaletjes. Niemand wil zich hier nog bezighouden met koeien en kaas: te veel regels van Europa en het Park, en te weinig plaats om er een deftig inkomen uit te halen. Een kudde schapen moet maar volstaan om het weiland open te houden. 

s'Avonds een schitterend zicht op één van de weinige hoekjes van de Maurienne die ik niet ken : de Aiguille de Scolette en zijn buren.