Van Pralognan tot Champigny le Haut is het alsof de vallei uit twee ineengeschoven valleien bestaat. De bovenste is heel breed met zijn bodem op 2000 m en de onderste is smal en diep ingesneden, waarin de rivier steil afdaalt naar het Isèredal. Het resultaat is een reeks "promontoires": uitzichtspunten op 2000 m met verticale rotswanden en ertussen steile zijvalleitjes met spectaculaire watervallen.
Ik zoek me een route die op en neer zwalpt tussen de panoramapunten en de beste zichten op de waterval van Vuzelle. Weg van de drukte van de twee skistations.
Dit blijkt ook een historische route te zijn. In de bergwand is een lange tunnel gebouwd die het water van de zijrivieren opvangt en naar een waterkrachtcentrale voert. Ik volg de paden die de Franse en Italiaanse mijnwerkers volgden naar hun werk. (Het was in de oorlog. Misschien waren er ook dwangarbeiders?). Ze bleven vaak wekenlang aan één stuk in barakken vlak bij een van de 12 toegangsvensters en de 4 "prise d'eau" van de tunnel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten